مقدمه:
پرسنل لُجستیک (انبار) هر روز انبارها را با روانکارهای جدید پر می‌کنند. قصد آنها ایجاد اثر مثبت بر روی طول عمر و عملکرد محصولات است. با این حال، در بعضی مواقع به دلیل انبار کردن غیر اصولی، اغلب روانکارها با مواد آلاینده خارجی و رطوبت موجود در محیط آمیخته می‌شوند.
درست مانند یاتاقان‌ها، دنده‌ها و تجهیزات یدکی ماشین‌آلات، روانکارها نیز باید به عنوان اجزای کاری در سامانههای مکانیکی در نظر گرفته شوند. وقتی نمی‌توان یک یاتاقان کثیف یا صدمه دیده را بر روی قطعه‌ای از تجهیزات با ابزار نامناسب نصب کرد، روانکارهای آلوده نیز نباید در ماشین‌آلات مصرف شوند. گام اول در مسیر دستیابی به نگهداری اصولی روانکارها، ذخیره و جابه‌جایی صحیح آنها می‌باشد.
بسته‌بندی روانکارها:
روانکارها به اشکال بسیار مختلفی برای پاسخگویی به طیف گسترده‌ای از مصرف و امکانات ذخیره‌سازی بسته‌بندی می‌شوند. چهار نوع بسته‌بندی استاندارد روانکارها عبارت است از سطل (20 لیتری)، بشکه (208 و 209 لیتری) و آیزوتانک (1600 و 2000 لیتری) و مخازن فله که برای انتخاب مناسب‌ترین بسته‌بندی مطابق با نیازهای شما، باید عوامل زیر در نظر گرفته شوند:
• متوسط میزان مصرف شما چقدر است؟ بر اساس سابقه میزان مصرف، باید بتوانید متوسط مصرف خود را در یک دوره زمانی تعیین کنید.
• همیشه در انبار باید موجودی کافی وجود داشته باشد.
• زمان تحویل استاندارد به فروشنده چقدر است؟ بسته به نوع روانکارها، میانگین زمان تحویل ممکن است بین یک روز تا دو هفته باشد. اطمینان حاصل کنید که هنگام برآورد حجم ذخیره روانکارها، از زمان تحویل معمول آن آگاهی داشته باشید. هر چه تحویل سریع‌تر باشد، به ذخیره کمتری نیاز خواهید داشت.
برای دریافت متن کامل مقاله فوق با دفتر نشریه تماس حاصل فرمایید.
